آب، خعلی مایه ی حیاط است
دقایقی پیش, زیر دوش حمام داشتم به این فکر می کردم که بیایم اینجا و گیر بدهم به این نوع نوشتار جدیدی که چند سال است بین بلاگر ها مد شده (و خودم هم مدت زیادی از آن استفاده می کردم) و بگویم که بسیار خز است,
و ابراز خوشنودی کنم از اینکه متوجه خز بودنش شده ام و کوئیت کردم.
حالا خیلی مطمئن نیستم که کوئیت می کنند یا کوئیت می شوند, اما خب به دیگران هم توصیه اش می کنم.
و اینکه ببینید, استفاده از این نوع زبان, شاید در مقیاس محدود مانند نوشته های توئیتری و می نی مال و اینها بانمک هم باشد حتی.
اما در مقیاس بزرگ و وبلاگهای پر و پیمون واقعا رو مخی می شود. بیلیو می.
در حالی که داشتم به این چیزها فکر می کردم, حس یک عدد یانکی را داشتم که بر فراز می سی سی پی راه می رود و به مارک توین فکر می کند.
بعد به این فکر کردم که این فضولی ها به من نیامده.
اگر خیلی ارق ملی دارم و دلسوزی ام فوران می کند, شیر آب را ببندم که بیشتر از این اسراف نشود :|
#صرفا جهت گیر هفته
