10 Cloverfield Lane
این فیلم، از آن دسته آثاری است که شما تا لحظه ی آخر بجز راز آلود بودن، نمی توانید ژانر های دیگر آن را تشخیص بدهید. درست مثل سریال Wayward Pines که هر قسمت آن، وجه جدیدی به شما نشان میدهد و از نظر داستانی هم شباهت های بسیاری دارند. مانند شخصیت اصلی که به دنبال حقیقت است و آدمهایی که تلاش می کنند به اون بفهمانند که "دانستن" اصلا به نفعش نیست.
ما در فیلم با سه شخصیت اصلی مواجه هستیم که هرگز به اطلاعات کامل و قطعی در مورد آنها دست پیدا نمی کنیم. این افراد مرموز هستند و رفتارشان با آنچه که بر زبان می آورند شباهتی ندارد. با اینحال ترس مشترک آنها از فضای بیرون از منزل، سایه بزرگی بر جسارتشان انداخته چراکه هیچکس واقعا نمی داند آن بیرون امنیت برقرار است ، حمله ای اتمی صورت گرفته، هیولایی حمله کرده یا تنها دروغی است که به واسطه ذهن پریشان هاوارد گفته شده.
سه بازیگر فیلم به خوبی توانسته اند در نقش های خود بدرخشند. مری الیزابت وینستید در نقش دختری درمانده اما زبل، که قصد پی بردن به حقیقت را دارد، بازی بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشته و موفق است. اما برگ برنده ی اصلی فیلم، جان گودمن است که هر صحنه را غیر قابل پیشبینانه کنترل می کند. لحظه ای در اوج خشم و لحظه ای دیگر طناز و چرب زبان است. هاوارد به خوبی حس ترحم، نفرت و حتی گاها درک شدن را بر می انگیزد. گودمن را می توان بهترین بازیگر فیلم معرفی کرد. جان گالاگر جونیور نیز به خوبی منفعل بودنش را به رخ مخاطب می کشد و در دقایق فیلم، اعصاب بیننده را تحت تاثیر قرار می دهد.
اما نکته ی منفی فیلم (از نظر شخص من) بخش پایانی بسیار ضعیف آن بود، در حدی که می شود به 2/3 اول فیلم نمره ی 8.5 داد و بعد از تماشای بخش پایانی، کیفیت کار در حد نمره 4 و حتی کمتر، پایین کشیده می شود.
بنابر این اگر خیلی درگیر پایان بندی نیستید و صرفا دوست دارید از روند فیلم لذت ببرید، این فیلم را از دست ندهید.
کارگردان : Dan Trachtenberg
نویسنده : Byron Howard ، Jared Bush
بازیگران :
John Goodman
Mary Elizabeth Winstead
John Gallagher Jr
با نقل هایی از سایت http://moviemag.ir
