از هر دری، وری!
دقایقی پیش، معلم ریاضی هشتاد و چندساله ی دوسال پیش داداشه زنگ زده بود تولدش را تبریک بگوید.
پارسال و سال قبل هم زنگ زده بود و احتمالا سال بعد هم زنگ خواهد زد. به نظر همه ی ما خیلی عجیب است و خیلی جالب که یک معلم ریاضی ک بیشتر بچه ها بخاطر سختی ریاضی از او هم متنفرند، انقدر مرام داشته باشد که به شاگرد چندسال پیش که یک آدم خنثی و اتفاقا جزو همان دسته ی بالا هم بوده، زنگ بزند و تبریک بگوید. بعد با توجه به سن بالا و سابقه اش، به تعداد آدمهایی ک زنگ می زند و به اینکه چقدر این دلخوشی عجیب است فکر کردیم..
این مدل تیشرت ها را دیده اید؟
خیلی باحالند نه؟
ولی چرا nothing? :|
Done with the sorry eyes
I still may cry
Done with the shameful life of being reckless
Done with the apologies
I've learned my lesson
Done with the promises...
من از این تیشرت ها می خوام، اونلی فور جان اسنوی نفهم:)