گوشی ساده تر، زندگی بهتر. بیلیو می
خب من فکر می کنم باید برای استفاده از هر چیزی,
هر چیزی,
اول باید شعورش را داشت.
مانند شعور استفاده از پول, شعور استفاده از قدرت, شعور استفاده از وسایل, و خلاصه همه جیز.
اینکه آدم فلان قدر میلیون پول بدهد و گوشی مدل ایکس یا ایگرگ بخرد و تنها کاری که با آن انجام بدهد سلفی گرفتن و وایبر کردن و سابوی بازی کردن باشد و درواقع گوشی مورد نظر وسیله ای باشد برای محقق شدن "به کوری چشم فلانی",
یعنی طرف شعور استفاده از آن پول را نداشته.
می توانسته به جای وسیله ای که استفاده هایش انقدر برایش محدود است وسیله ی دیگری بخرد یا ته تهش پول را نگه دارد که جمع بشود برای استفاده های بهتر.
البته چیزی ک من می خواستم بگویم این نبود.
یعنی این هم ته دلم مانده بود, و دلم خواست که اینجا بگویم.
اما قضیه ی آزاردهنده آدم هایی هستند از دسته ی فوق الذکر, که حتی شعور استفاده از دنیای مجازی را هم ندارند.
فقط رسالتشان این است که چیزهایی که دیگران می نویسند را به کل مخاطبینشان فوروارد می کنند و حتی این زحمت را به خودشان نمیدهند که ببینند مطلب ذکر شده درست است یا غلط.
یا چیزهایی را می فرستند و الکی ایجاد جو می کنند و زیرش هم می نویسند "اگه اینو به همه ی دوستات بفرستی امشب عجقت حرف دلشو بهت می زنه " یا امشب فلانی به خوابت میاد و ازین مدل اراجیف. بسته به سن و مدل افراد جمله ی مورد نظر متفاوت است اما در واقع همه شان یکی هستند.
و اگر زیر مطلبی نوشته باشد "لطفا اطلاع رسانی کنید" نامبرده وظیفه ی انسانی خودش می داند که حتما این کار را بکند وگرنه کره ی زمین به خطر می افتد.
حالا مطلب هرچیزی ک می خواهد باشد.
متن علمی تخصصی باشد, فحش باشد, فیلم پورن باشد, برای فرد مورد نظر فرقی نمی کند.
و هزار مطلب و عکس و فیلم هر روز بین مردم رد و بدل می شود و وقتشان را می خورد, و این وسط تنها کسی که سود می برد اپراتور ها و سرویس دهنده های اینترنت هستند...
از کسانی که حریم خصوصی شان در این بین به خطر می افتد چیزی نمی گویم..
