از دیگران
يكشنبه, ۵ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۱۰:۲۵ ق.ظ
هر کدام از ما سه موجود هستیم .
یک وجود شیئی داریم که همان جسم ماست ، یک وجود روحی که همان آگاهی ما و یک وجود کلامی یعنی همان چیزی که دیگران درباره ی ما می گویند .
وجود اول یعنی جسم ، خارج از اختیار ماست .
این ما نیستیم که انتخاب می کنیم قد کوتاه باشیم یا گوژ پشت . بزرگ شویم یا نه ، پیر شویم یا نشویم ، مرگ و زندگی ما در دست خود ما نیست .
وجود دوم که اگاهی ماست ، خیلی فریبنده و گول زننده است : یعنی ما فقط از آن چیزهایی که وجود دارند ، آگاهی داریم .
از آنچه که هستیم . می توان گفت آگاهی قلم موی چسبناک سر به راهی نیست که بر واقعیت کشیده شود .
تنها وجود سوم ماست که به ما اجازه می دهد در سرنوشتمان دخالت کنیم . به ما یک تئاتر ، یک صحنه و طرفدارانی می دهد .
*او قربانی عصر ماست.
بهتر بگویم قربانی خطابه‌ای که عصر ما به آن متکی است. به ما میگویند که ظاهر مهم است، پیشنهاد میکنند که اموال زیادی خریداری کنیم و چیزهای جدیدی را که به بازار می آید
بخریم و یا ظاهرمان را بهتر کنیم، لباسهایمان را، رژیم عذاییمان را،
طرز آرایشمان را، وسایلمان را، اتومبیلمان را، محصولات زیبایی را،
محصولات سلامتی را و موقعیت اجتماعیمان را.
میگویند به سرزمینهای دور سفر کنیم، عملهای جراحی کنیم. من حدس میزنم که آدام هم مثل بسیاری از مردم در این دام افتاده.
بی شک او وقتی نمیتوانست در بین این چهره های گوناگون، چهره خودش را به نمایش بگذارد، احساس بدبختی میکرد...
زمانی که یک اثر هنری بودم/اریک امانوئل اشمیت
