یک‌تاکتیک‌مهمانی‌خراب‌کنی
برای هرکسی، عده از از آدم ها هستند که به شدت دلش می خواهد سر به تنشان نباشد.
برای من، این گروه شامل کسانی می شود که در مهمانی های خانوادگی و جمعهای صمیمی و دوستانه، بحثهای بی نتیجه ی سیاسی یا مذهبی یا هرکوفت تفرقه انداز و دلگیر کننده ی دیگری راه می اندازند و نه تنها حوصله ی همه را سر می برند، بلکه باعث ایجاد یک جو سنگین بعد از اتمام مصلحتی و اجباری بحث (اینجور بحث ها معمولا به صورت اختیاری هم تمام نمیشوند) در جمع مورد نظر می شوند.
امیدوارم تمام عزیزانی که در زمینه ای ادعایی دارند و دلشان می خواهد در هر فرصتی، پوزه ی مخالفان را به خاک بمالند این را هم در نظر داشته باشند که بحث کردن هم قوانین و شرایطی دارد، که اگر طرفین با آن آشنا نباشند باعث ایجاد کدورت و ناراحتی می شود. و این را هم در نظر بگیرند که ممکن است افراد دیگر جمع اصلا دلشان نخواهد بحث مورد نظر را دنبال کنند یا اصلا از آن موضوع متنفر باشند.
و بدتر از همه؛ فکرش را بکنید، مثلا در یک مهمانی خانوادگی یا دوستانه در خانه یا رستوران که شخص میزبان شدیدا به خرج و زحمت افتاده تا بهترین ها را آماده کند و به مهمانانش خوش بگذرد، دو یا چند [...] شروع به بحث حول یک موضوع جنجالی می کنند و کل مهمانی به همه کوفت می شود.
خلاصه اینکه، رعایت کنید.
فکر نمی کنم تا بحال هیچ مرگی در اثر "خود دار بودن" در هیچ نقطه از جهان و در هیچ دوره ی تاریخی اتفاق افتاده باشد.
